Wednesday, April 25, 2007

Gods goedheid

" Zoek je geluk bij de Heer,
Hij zal je geven wat je hart verlangt.
Leg je leven in handen van de Heer,
vertrouw op Hem, Hij zal dit voor je doen;
het recht zal dagen als het morgenlicht,
de gerechtigheid zal stralen als de middagzon. "

Psalm 37:4-6


Vandaag is Robert veilig aangekomen in Accra! Morgenochtend komt hij met de bus naar Takoradi, dus ga ik hem weer zien na een volle maand.. Ik kan niet wachten! Ik ben zo blij dat God vlak voordat ik ging zo heeft voorzien in geld waardoor hij kan komen. God weet de verlangens van onze harten. Hij weet zelfs meer wat we verlangen dan wij zelf weten! Ik heb altijd het gevoel dat God, al net voordat ik er zelf achter kom hoe groot een verlangen is van mijn hart, alvast voorziet in dat verlangen.
Ik sta er ook bij stil dat God ook wil dat we dingen van Hem verlangen. Als wij dingen van Hem verwachten, staan wij Hem als het ware ook toe om wonderen te doen, en dingen te doen in onze levens! Ik zie hier echt dat God zo voor me zorgt, dat doet Hij eigenlijk al mijn hele leven maar het is goed om het nog een keer te beseffen. Vooral de afgelopen drie jaar, nadat ik tot geloof ben gekomen heb ik zo onwijs veel zegeningen ervaren, maar ik heb ook dingen van God verwacht! Ik zie dat het waar is, dat als je je leven in handen van God legt, dat Hij je recht doet! Dat Hij voor je zorgt!

Ik zie hier om me heen wel echt wat geloof is. In het "westen" denken we vaak bij geloof dat het een soort ervaring is, iets wat je "wel of niet" hebt, iets dat je voelt. Maar dat is het niet! Geloof is iets dat je weet. Geloof heeft niet te maken met omstandigheden of een goed gevoel, het gaat daar bovenuit. Geloof komt voort uit een belofte. En we hebben de belofte van God, namelijk Jezus! En we hebben de belofte van eeuwig leven! Hier zie ik dat de mensen geloven, omdat ze weten dat God hen eeuwig leven belooft. Het is totaal niet gebaseerd op een veilige omgeving of een goed gevoel, want veel mensen worden hier niet oud, veel mensen hebben geen veilige omgeving, ze hebben hier weinig geld en weinig bezit. Maar ze hebben geloof. En ik denk dat dat het kostbaarste is wat je kan bezitten. Niemand kan dat je afnemen, omdat God erachter staat.

Zo dit was een geestelijke update..

Verder gaat het hier erg goed, ben veel naar project geweest, en heb de kinderen ook trefbal geleerd. Nu ze dat eenmaal ontdekt hebben willen ze het elke dag spelen voor ongeveer 2 of 3 uur. Haha! Wel goed voor de beweging dan maar he.. Verder heb ik nu ook geleerd hoe af te dingen (na onwijs veel keren afgezet te zijn haha, ik ben er gewoon niet zo goed in..).
Eigenlijk nog niet veel enge beesten gezien, alleen elke avond als ik in het donker naar de keuken loop om wat water te halen om tanden te poetsen hoor ik veel geritsel en zie ik regelmatig een staart van een hagedis uit het keukenkastje hangen. Ik schrik me elke keer weer helemaal dood, omdat ie dan vet snel voor me langs raced, maar als het donker is zie je alleen een flits en de vorm van een beest rennen..
Heb nog steeds geen vis gegeten en dat zal ook zo blijven! De vissen zien hier te vies uit en te eng uit om het aan te durven mijn angst te overwinnen..

Ok, later meer! Volgende keer waarschijnlijk weer met foto's!

Labels:

Friday, April 20, 2007

some more (fish) impressions..


I am becoming already quit an african woman, right? Waiting for the real african skirt which the seamstress is making for me! Probably show a picture of that later :)

a little impression of the inside market; it is quit hard to take pictures there because it is always crowded and a lot of people don't like it when a white person takes pictures of them, because they are afraid that they use it for magazines etc.

They are selling so much fish! You can smell it everywhere! And everyone who knows me a little bit; I have a real fish-fobia. Haha!

Yesterday the kids saw my sunglasses.. didn't laugh so much in a long time! :)

Labels:

Sunday, April 15, 2007

een update uit het ghanese leven van hanneke

Inmiddels ben ik alweer drie weken in Ghana. De tijd gaat toch wel snel! Ook het feit dat ik nu al drie weken zonder een echte douche doe, verbaast me wel ;)

Op het project heb ik nu ook meer mijn draai gevonden, heb een liedje aangeleerd aan de kinderen, en het is echt zo leuk om dan de volgende dag daar weer te komen en de kinderen constant het liedje aan het zingen zijn. Dat geeft echt een warm gevoel!
Eergisteren hebben we ook wat rekenen en een soort dictee met de oudere kinderen gedaan.

Ik kan nu ook ongeveer alleen met de taxi en heb het centrum van Takoradi nu aardig door. Het probleem is dat het centrum, de market circle, de naam zegt het al, rond is. Daardoor kan je eindeloos rond lopen en nog steeds de weg niet weten. Nu weet ik wat herkenningspunten dus voel me een stuk relaxter als ik alleen daar moet zijn of ergens alleen heen moet. De prijs van de taxi is wel verhoogd, van 20 cent naar 25. Voor de mensen hier is dat veel geld, terwijl die verhoging voor mij echt bizar is haha.. Ook ging ik eergister een zakje met water kopen, en dat was 300 cedes, dus omgerekend 3 eurocent. Heel bizar, in Nederland bestaat dat geeneens meer omdat het een te klein bedrag is.

Je hebt ook wel grote verschillen qua huizen en levensstijlen van mensen. Dat heb je natuurlijk altijd in landen waar armoede is, maar ik zie het nu van dichtbij. Ik logeer bij Sammy en Lucy die in een normaal huis wonen, een soort appartement. Nog steeds nog wel afrikaans, zoals douche en toilet etc., maar de mensen in de dorpjes, waar de straatkinderen ook vandaan komen, wonen in huizen zoals deze.

Eerst voelde ik me heel erg schuldig omdat ik zo rijk ben in de ogen van de mensen hier (en dat is ook natuurlijk wel zo), en eigenlijk soms nog steeds, maar als het andersom was geweest, hadden ook alle afrikaners niet opeens alles opgegeven om de armen te helpen. Dat bewijst ook van het verschil met armoede en rijke mensen hier.

Ook zie ik hier hoeveel je kan doen met een emmer met water; je kan je er eerst mee wassen, daarna je kleren wassen en daarna ook nog de wc doorspoelen. Ik had het daarover met Lucy en zij zei ook dat ze dat hier doen omdat het nou eenmaal niet anders kan; als zij genoeg stromend water zou hebben, zou ze het ook gebruiken zoals wij in Nederland. Het is nou eenmaal gewoon de natuur van de mens om zich aan te passen aan het geld/water/faciliteiten wat zij hebben..

Al vind ik het wel fijn dat ik hier kan zijn en mensen kan helpen met het beetje wat ik heb. Je kan in ieder geval wel bijdragen aan het geluk van mensen per dag, ook al koop je alleen een ijsje voor een kind van de straat..

Het is wel goed om stil te staan bij de armoede die er ergens anders op de wereld is, in plaats van alleen lekker thuis te zijn in de luxe. Het maakt je bewust van dat er meer is, en ook dat jij een verschil kan maken. Je kan niet in je eentje de hele wereld veranderen, maar je kan wel bij jezelf beginnen.

Vandaag waren er mensen uit Nederland op bezoek die geld hadden ingezameld voor het project. Erg gaaf want het was zo'n anderhalf duizend euro!
We gingen hun het project laten zien en het was echt een feest; ik had nog ballonnen uit Nederland meegenomen die we hadden uitgedeeld en we gingen brood uitdelen.

haha, jaja sponsored by de schoenenreus :)

Labels:

Sunday, April 08, 2007

pasen

Het is pasen! Wauw! Het is goed om te vieren dat Jezus is opgestaan.
Vandaag in de kerk stond ik er bij stil dat alleen doordat Jezus ook weer is opgestaan, het pas echt uitmaakt dat Hij voor onze zonden is gestorven. Hierdoor overwint Hij de dood, en heeft Hij en geleden voor onze schuld, is gestorven, maar heeft wel de overwinning behaald. Geen mens kan overwinning hebben op de dood, het is iets wat niet in ons bereik ligt. Daardoor is het zo geweldig dat Jezus onze zonden heeft gedragen zodat wij eeuwig leven mogen hebben!

Vanmorgen in de kerk was het echt een heel groot feest. Iedereen was helemaal uitgedost vanwege pasen en veel mensen hadden feestelijke gewaden aan. Heerlijk om een keer pasen mee te maken in een afrikaanse kerk! Hier was de vreugde van dat Jezus was opgestaan echt te proeven, heerlijk! Eerst was er een toneelstuk over Jezus en daarna ging een koor wat nummers zingen. De preek was ook ontzettend goed, met veel argumenten waarom het waarheid is dat Jezus is opgestaan en waarom hij de Zoon van God moet zijn, omdat het anders gewoon niet klopt wat er is gebeurd.
Het grootste argument dat Jezus is opgestaan, is onze getuigenis. Dankzij dat Jezus is opgestaan en troont in de hemel, worden onze gebeden beantwoord. Dankzij dat Jezus de dood heeft overwonnen gebeuren er wonderen en is God op dit moment aanwezig en in onze levens!
Aan het eind van de dienst waren er nog een stuk of zes jongelui die hun leven aan Jezus gaven, wat het natuurlijk extra mooi maakte.

Het gave hier vind ik dat de mensen echt staan in de opstandingskracht, het feit dat Jezus leeft. Ze weten dat met God alles mogelijk is en ze laten hun rationele verstand niet regeren over hun geloof. Het was geweldig om aan het eind van de dienst iedereen God te zien loven om wat Hij heeft gedaan en als het ware keihard te dansen en te prijzen, ondanks de problemen. Door God te verheerlijken in moeilijke situaties wordt er alleen maar een grotere overwinning behaald!

Gisteren zijn we trouwens naar Busua geweest, een van de mooiste stranden van Ghana. Wauw, het was echt prachtig, dat zou echt een reden zijn om hier heen te verhuizen ;) Als Robert komt eind april gaan we daar samen ook voor een paar dagen heen om lekker te relaxen en te zwemmen. Ik heb gisteren genoten!
(even een fotootje om aan Rose te laten zien dat het toch wel veel mooier is dan de rijn..)


Robert komt ook naar Ghana toe, van 26 april tot 10 mei! Mijn gebed is verhoord en ik zie er zo ontzettend naar uit! Het is goed dat ik hier deels alleen ben geweest, om zelf te leren en te groeien, maar het zal echt goed voor ons allebei zijn als hij ook komt. Hij zal ook ontzettend nuttig zijn in het project, hij is immers de muzikant :)

Labels:

Saturday, April 07, 2007

pictures :)








.. some of the beautiful kids who are visiting the project!!

finally i found a way how to resize my pictures on this computer and to put them on my blog :)

Labels:

Tuesday, April 03, 2007

inburgeren..

Inmiddels ben ik al aardig ingeburgerd hier. Nog steeds kan ik nog niet honderd procent mijn weg vinden in het centrum van Takoradi, je hebt namelijk een “inside market”, welke rond is en echt een doolhof is. En nog steeds zien veel dingen er precies hetzelfde uit, maar ik raak er al meer aan gewend. Heb ook al wat meer door hoe het werkt met de taxi’s, hoeveel ik ze moet betalen (is trouwens echt ontzettend weinig; van hier naar het centrum is het 2000 cedes, omgerekend 20 eurocent, en van hier naar het project is het in totaal dus 4500 cedes, dus maar 45 cent!) en weet de taxistations al iets beter te vinden.

Ben nu al best vaak naar het project geweest met de straatkinderen, en het is echt geweldig. Vandaag hebben we veel gezongen, en daarna heb ik allemaal ghanese spelletjes aangeleerd gekregen. Ik merk nu echt dat het ijs gebroken is tussen de kinderen en mij en dat ze ook nu heel makkelijk naar mij toe zijn. Het leuke is ook dat ik ook de namen aan het leren ben, met de gezichten en karakters erbij. Wie zegt dat donkere kinderen allemaal op elkaar lijken?! Totaal niet! Echt geweldig om te zien dat er ook de ontzettende grappemakers bij zitten, de stoere jongens en de klierige kinderen..

Het is wel echt een aparte ervaring ik hier als blanke echt als speciaal word gezien. Overal waar ik ben geweest is dat nooit zo geweest, maar hier wil iedereen even met me praten, zich voorstellen (echt, kinderen, maar zelfs bovenal volwassenen!) en overal zwaaien de kinderen naar me, of ik nu in een taxi zit of over straat loop.

Alotty, de jongen die werkt in het dagcentrum, heeft me nu twee keer opgehaald om met hem met de taxi naar het project te gaan. Hij is een goede gids, vandaag had hij zelfs een map voor me getekend met de route ongeveer, zodat ik weet hoe ik bij het project moet komen. Ook heb ik ontzettend veel mensen ontmoet in het centrum, dat we even langs die gingen, en dan weer langs iemand anders, om even te begroeten of ergens wat te drinken.

Gisteren was het trouwens erg bijzonder, de nacht ervoor had het ontzettend geregend, gestormd en gingen we naar het project. Nu waren er maar een paar kinderen, omdat de rest allemaal buiten met het water aan het spelen was of hun ouders aan het helpen waren. Ook deed de elektriciteit het niet, waarschijnlijk vanwege de storm, dus konden we ook geen dans instuderen. Daarom hadden Dorothy en Alotty het idee om mij rond te leiden door het dorpje. Dat was echt geweldig, want overal gingen kinderen ons volgen en uiteindelijk liepen we in een naburig dorpje met een hele zwerm kinderen die allemaal aan het zingen waren, om ons heen die dan allemaal omstebeurt je hand willen vasthouden of op de foto wilden.

Gisteravond heb ik gelukkig met Robert kunnen bellen voor de eerste keer, en dat had ik ook wel nodig.. Ik merk dat het goed vol te houden is hier als ik bezig blijf, maar zodra ik niets ga doen ga ik nadenken over hoe veel ik hem mis en hoe veel ik verlang naar een lekkere luxe douche, een lekker luxe bed, een goede internetverbinding, de koffie (!!) etc..

Ik besef me wel dat het goed is dat ik hier ben, omdat ik gewoon een stukje van een heel andere wereld zie. Wel bid ik er voor of het misschien toch een goed plan is om Robert te laten komen voor 1 of 2 weken, zodat hij ook weet wat ik hier doormaak, maar dat is afwachten of dat ook Gods plan is.

Soms voel ik me een beetje bezwaard als ik hier ben en Lucy constant mijn eten weer opdient, dan weer mijn vuile was doet, constant hard aan het werk is en ga zo maar door, maar dat heb ik ook verteld tegen Sammy en Lucy en zei zeiden wel erg duidelijk dat ze mij niet speciaal zo goed behandelen omdat ik nou eenmaal zo speciaal ben, of omdat ik blank ben, maar dat ze het doen om Jezus te dienen. Omdat Jezus in mij woont, dienen ze eigenlijk Jezus door mij. Dat is heel bijzonder, en dat maakt het ook duidelijk naar mij toe waarom Lucy zonder enig zelfmedelijden, zonder enig klagen of zuchten haar harde werk doet, en dat ze er zelfs veel vreugde in vindt, gewoon puur omdat ze het doet uit liefde voor God. Nou, daar kan ik en een hoop anderen veel van leren..

Ik dank God dat ik tot nu toe nog helemaal geen echt nare ervaringen heb gehad, geen nare of gevaarlijke situaties en dat zelfs het eten gewoon echt heel erg lekker is.
De gezondheid van Sammy gaat ook weer beter, dat is geweldig, maar nog steeds is er daar nog wel gebed voor nodig.
Andere gebedspunten zijn:
Of het Gods wil is dat Robert naar Ghana komt voor 1 of 2 weken, en als het Gods wil is, dat Hij zal voorzien in alles wat daarvoor nodig is.
Dat ik niet ziek word (heb vandaag bij iemand anders bijvoorbeeld wat gedronken, waarvan ik niet weet van wat voor water het is gemaakt.. dom dom) en dat ik niet te veel gefocust zal zijn op hoe lang het nog duurt voordat ik naar huis ga maar dat ik hier elk moment te volste geniet.

Ik merk wel echt dat God hier constant met me mee gaat , ik voel Zijn nabijheid heel erg veel. Ben God zo ontzettend dankbaar voor alles wat Hij voor mij heeft gedaan, maar ook echt wat Hij op dit moment voor mij doet. God blijft gewoon altijd trouw, Hij laat nooit alleen!

Labels: