hanneke: Mijn lief en ik

Robert en ik hebben een onwijs leuke tijd hier samen! Jammergenoeg gaat hij donderdag alweer terug naar Nederland.. Toen hij er net was zijn we een paar dagen naar Busua geweest, een plaatsje met prachtig zee en strand! Ook zijn we nog naar Dixcove geweest, dat is een plaatsje waar een klein fort staat, wat nog overgebleven is van de slavenhandel. Een heel lief oud mannetje was onze gids en het was indrukwekkend om te zien in wat voor kleine kamertjes zoveel mensen hebben gezeten voor een aantal maanden. Onze tijd in Busua was echt supergaaf en natuurlijk, want het is Afrika, hebben we aparte dingen meegemaakt.. We hebben bij Daniel the Pancakeman gegeten, hij was echt geweldig, en omdat hij geen opener kon vinden opende hij onze colaflesjes met z’n tanden. We hebben echt gelachen, maar het eten was heel erg lekker. Onze enige nare en irritante ervaring in Busua was absoluut Nana. Oh, wat was dat vervelend, ontzettend opdringerig, constant over Kluivert aan het praten, hij zei dat hij ons beef zou geven, maar wat kregen we.. geen beef maar waarschijnlijk was het hond. Aah. Onderwijl hij de hond aan het braden was, liet hij een halve haai zien uit de diepvries met zijn blote handen, om nogmaals te vragen of we echt geen haai wilden eten, en daarna ging hij weer vrolijk door met ons gruwelijke maal bereiden. Nog nooit heb ik me zo geirriteerd onder het eten; het was verschrikkelijk, hij ging constant naast ons zitten en gooide opeens poeder over ons eten zonder te vragen of het mocht en ook zonder uitleg wat het was. Alleen ‘it makes the taste good!’ Daarna dus geen hap meer gegeten en nog nooit heb ik zo snel een cola opgedronken om snel weg te kunnen..

We zijn ook nog naar Kakum national park geweest, dat ligt vlakbij Capecoast en het is een soort regenwoud met een touwbrug van 20/30 meter hoog aan bomen geknoopt waar je over heen kan lopen. Was echt een gave ervaring en het was zo mooi! Daarna nog naar Elmina geweest, waar twee forten zijn van de slavenhandel, dus dat hebben we bezichtigd.

Ik heb wel wat vragen gehoord over dat veel mensen niet precies weten wat het project precies inhoudt.. Het project is voor straatkinderen; sommige kinderen zijn wees, maar de meesten hebben een alleenstaande moeder en heel veel broertjes en zusjes. Ze komen allemaal uit het dorpje vlakbij Takoradi, wat echt een heel arm dorpje is (zie de foto van het ‘huis’ eerder op mijn blog). Nu is het puur een dagopvang voor de kinderen, in de tijd dat ze niet naar school gaan, maar voor ook een heel aantal kinderen is het voor de hele dag omdat hun ouders (of dus alleen moeder of oma etc.) geen geld hebben om ze naar school te sturen. In de dagopvang doen ze dingen zoals dansen, zingen, drummen, maar ook wat “schooldingetjes”, zoals rekenen en dictee. Een keer in de maand delen we ook voedsel uit, wat gesponsord wordt door weer een andere organisatie. Vorige week hebben we ook kleding uitgedeeld aan de kinderen (dankzij mensen in Nederland) waar ze echt onwijs blij mee waren. Op het moment zijn ze hard aan een huis aan het bouwen voor Sammy en Lucy zodat zij er kunnen gaan wonen, en daarna komt er ook nog een hostel voor de kinderen die de hulp het hardste nodig hebben, die daar dus ook kunnen overnachten. Op het moment worden er geloof ik zes kinderen gesponsord om naar school te gaan door de Andreas Manna Stichting (dat is dus de naam van het project), maar hopelijk worden dat er veel meer in de toekomst. Maar nu is de bouw van het huis etc. het belangrijkst, omdat er dan ook meer toezicht is van Sammy en Lucy waardoor alles nog veel beter gaat lopen. Hopelijk is dat klaar binnen twee maanden, maar ik heb er eigenlijk wel vertrouwen in; de werkmannen werken erg hard en elke dag zie je vooruitgang in de bouw.